در زبان آلمانی، کلمات به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام تعریف مشخص خود را دارند. یکی از انواع کلمات در زبان آلمانی اسامی هستند که در کنار کلمات دیگر، مفهوم مستقلی را انتقال می دهند. اسامی در زبان آلمانی بر اساس جنسیت، مفرد یا جمع بودن، نقش یا حالت اسم در جمله و معرفه یا نکره بودن تعریف می شوند. تمامی این موارد بر اساس آرتیکل اسم آلمانی و تغییرات آن در جمله نشان داده میشود. تفاوت اسامی در زبان آلمانی با کلمات دیگر را در ادامه بخوانید.

انواع کلمات در زبان آلمانی

1. اسم (Substantiv): نشان‌دهنده اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم است. معمولاً با حرف اول بزرگ نوشته می‌شوند. مانند: Haus (خانه)، Frau (زن)، Schule (مدرسه).
2. صفت (Adjektiv): توصیف‌کننده اسم‌ها است و خصوصیات یا ویژگی‌های اشیاء یا افراد را نشان می‌دهد. معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرند. مانند: groß (بزرگ)، schön (زیبا)، alt (پیر).
3. قید (Adverb): توصیف‌کننده صفات، فعل‌ها و دیگر قیدها هستند و معمولاً به انتهای صفت، صفحه یا قید دیگر اضافه می‌شوند. مانند: schnell (سریعاً)، oft (بارها)، sehr (بسیار).
4. فعل (Verb): نشان‌دهندهٔ اعمال، حالات، رویدادها و وقایع است. معمولاً در جمله عمل کنشی را نشان می‌دهند. مانند: gehen (رفتن)، essen (خوردن)، schlafen (خوابیدن).

اسم در زبان آلمانی

اسم در زبان آلمانی نشان‌دهنده اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم است و به کلماتی اطلاق می‌شود که نقش‌های اصلی در جمله دارند. اسم‌ها با حرف اول بزرگ نوشته می‌شوند و ممکن است در چهار حالت مختلف ظاهر شوند که هر کدام نقش‌های مختلفی در جمله دارند. همچنین در زبان آلمانی میتوان از افعال و صفات نیز اسم ساخت. اسامی در زبان آلمانی با آرتیکل هویت پیدا میکنند.

تفاوت اسم با صفت، قید و فعل:

- اسم (Substantiv): نقش اصلی اسم‌ها در جمله نشان‌دهندهٔ اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم است. مانند: der Tisch (میز)، die Blume (گل)، das Buch (کتاب).

- صفت (Adjektiv): صفت‌ها توصیف‌کننده خصوصیات یا ویژگی‌های اسم‌ها هستند. معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرند. مانند: großes Haus (خانه بزرگ)، schöne Blumen (گل‌های زیبا)، alte Bücher (کتاب‌های پیر).

- قید (Adverb): قیدها توصیف‌کننده صفات، فعل‌ها و دیگر قیدها هستند. معمولاً به انتهای صفت، صفحه یا قید دیگر اضافه می‌شوند. مانند: sehr groß (خیلی بزرگ)، oft schön (غالباً زیبا)، sehr schnell (بسیار سریع).

- فعل (Verb): فعل‌ها نقش اصلی در جمله را ایفا می‌کنند و عمل کنشی را نشان می‌دهند. مانند: gehen (رفتن)، essen (خوردن)، schlafen (خوابیدن).

انواع اسم در زبان آلمانی از نظر جنسیت

اسم‌ها در زبان آلمانی به سه جنس مختلف تقسیم می‌شوند:

- مذکر (Maskulinum)

- مونث (Femininum)

- خنثی (Neutrum)

انواع اسم در زبان آلمانی از نظر حالت

اسم‌ها در زبان آلمانی می‌توانند در چهار حالت مختلف ظاهر شوند، که هر کدام نقش‌های مختلفی در جمله دارند:

حالت فاعلی (Nominativ)

نشان‌دهندهٔ فاعل جمله است. تغییرات آرتیکل آلمانی برای نومیناتیو در حالت معرفه، نکره و یا برای منفی کردن اسم بطور کامل در جدول زیر آمده است.

در زیر چند مثال از جملات با حالت نومیناتیو آورده‌ شده است:

دختر (Mädchen): Das Mädchen tanzt. دختر می‌رقصد

پسر (Junge): Der Junge spielt Fußball. پسر فوتبال بازی می‌کند

 گربه (Katze): Die Katze miaut. گربه میاوه می‌کند

معلم (Lehrer): Der Lehrer unterrichtet die Schüler. معلم به دانش‌آموزان درس میدهد

میوه (Obst): Das Obst ist lecker. میوه‌ها خوشمزه هستند

کتاب (Buch): Das Buch liegt auf dem Tisch. کتاب روی میز قرار دارد

گل (Blume): Die Blume blüht. گل شکوفه میدهد

میز (Tisch): Der Tisch ist groß. میز بزرگ است

پدر (Vater): Der Vater arbeitet viel. پدر زیاد کار می‌کند

مادر (Mutter): Die Mutter kocht das Essenمادر غذا می‌پزد.

حالت مفعولی (Akkusativ)

نشان‌دهندهٔ مفعول مستقیم جمله است. آرتیکل اسم مذکر در حالت اکوزاتیو تغییر می کند اما آرتیکلهای جنسهای دیگر اسم و آرتیکل جمه نسبت به حالت نومیناتیو تغییری نمی کنند. تغییرات آرتیکل آلمانی برای اکوزایتو در حالت معرفه، نکره و یا برای منفی کردن اسم بطور کامل در جدول زیر آمده است.

  در زیر چند مثال از جملات اکوزاتیو آورده‌ شده است:

حالت اکوزاتیو (Akkusativ) نیز یکی از حالت‌های زبان آلمانی است که برای مفعول‌ها (مفعول مستقیم) در جمله استفاده می‌شود. در زیر چند مثال از جملات با حالت اکوزاتیو آورده‌ شده است. همانطور که در جملات اکوزاتیو زیر دیده می شود، اغلب آنها در ترجمه فارسی با "را" می آیند و برخی از آنها نیز در زبان آلمانی مفعول مستقیم هستند اما در زبان فارسی با "را" ترجمه نمی شوند.

1. دختر (Mädchen): Ich sehe das Mädchen. من دختر را می‌بینم
2. پسر (Junge): Er hat den Jungen gerufen. او پسر را صدا کرده است
3. گربه (Katze): Sie hat die Katze gefüttert. او گربه را غذا داده است
4. معلم (Lehrer): Der Schüler respektiert den Lehrer. دانش‌آموز به معلم احترام می‌گذارد
5. میوه (Obst): Ich esse das Obst. من میوه را می‌خورم
6. کتاب (Buch): Sie liest das Buch. او کتاب را می‌خواند
7. گل (Blume): Er pflückt die Blume. او گل را می‌چیند
8. میز (Tisch): Wir stellen den Tisch auf. ما میز را روی میچینیم
9. پدر (Vater): Sie sucht den Vater. او دنبال پدر میگردد
10. مادر (Mutter): Er besucht die Mutter. او از مادرش دیدن میکند. 

حالت مفعولی (Dativ)

 نشان‌دهندهٔ مفعول غیرمستقیم جمله است. آرتیکل همه اسامی آلمانی در حالت داتیو تغییر می کند حتی آرتیکل اسم جمع. تغییرات آرتیکل آلمانی برای داتیو در حالت معرفه، نکره و یا برای منفی کردن اسم بطور کامل در جدول زیر آمده است.

 در زیر چند مثال از جملات داتیو آورده ‌شده است:

1. دختر (Mädchen): Ich gebe dem Mädchen einen Apfel. من یک سیب به دختر می‌دهم
2. پسر (Junge): Er hilft dem Jungen. او به پسر کمک می‌کند
3. گربه (Katze): Sie gibt der Katze Milch. او به گربه شیر می‌دهد
4. معلم (Lehrer): Der Schüler dankt dem Lehrer. دانش‌آموز از معلم متشکر است
5. میوه (Obst): Ich kaufe meiner Mutter Obst. من برای مادرم میوه می‌خرم
6. کتاب (Buch): Sie schenkt ihrem Freund ein Buch. او به دوستش یک کتاب هدیه می‌دهد
7. گل (Blume): Er gibt seiner Schwester eine Blume. او به خواهرش یک گل می‌دهد
8. میز (Tisch): Wir stellen unseren Gästen den Tisch bereit.ما میز را برای مهمان‌هایمان آماده می‌کنیم
9. پدر (Vater): Sie erzählt ihrem Vater eine Geschichte. او برای پدرش یک داستان می‌گوید
10. مادر (Mutter): Er schickt seiner Mutter einen Brief. او برای مادرش یک نامه می‌فرستد

حالت مضاف و مضاف الیه (Genetiv)

نشان‌دهندهٔ دو اسم در حالت مضاف و مضاف الیه است. در واقع وقتی دو اسم بخواهند به یکدیگر وصل بشوند و نوعی از حالت مالکیت را نشان بدهند میتوان از گینتیو استفاده کرد. آرتیکل همه اسامی آلمانی در حالت گینتیو تغییر می کند حتی آرتیکل اسم جمع. تغییرات آرتیکل آلمانی برای گینتیو در حالت معرفه، نکره و یا برای منفی کردن اسم بطور کامل در جدول زیر آمده است. همانطور که در جملات گینتیو زیر آمده است برای شهرها و کشورها که فاقد آرتیکل هستند با اصافه کردن "s" به اسم دوم این حالت مالکیت حفظ خواهد شد.

در زیر چند مثال از جملات گینتیو آورده ‌شده است:

1. کتاب (Buch): Das ist das Cover des Buches. این جلد کتاب است
2. خانه (Haus): Das Dach des Hauses ist rot. سقف خانه قرمز است
3. دانشجو (Student): Das ist das Buch des Studenten. این کتاب آن دانشجو است
4. معلم (Lehrer): Das ist die Tasche des Lehrers. این کیف معلم است
5. کشور (Land): Die Hauptstadt Deutschlands ist Berlin. پایتخت آلمان برلین است
6. دانشگاه (Universität): Die Adresse der Universität ist bekannt. آدرس دانشگاه معروف است
7. ماشین (Auto): Das ist das Kennzeichen des Autos. این پلاک ماشین است
8. دانش‌آموز (Schüler): Die Notizen des Schülers sind sehr ordentlich. یادداشت‌های دانش‌آموز خیلی مرتب هستند
9. ساعت (Uhr): Das ist die Zeitanzeige der Uhr. این نمایشگر زمان است
10. بچه (Kind): Das ist das Spielzeug des Kindes. این اسباب‌بازی کودک است

تغییرات آرتیکل اسامی آلمانی

آرتیکل یا حرف تعریف برای هر حالت اسم در زبان آلمانی تغییر می‌کند. این تغییرات برای اسامی معرفه، اسامی نکره و حالت نگاتیو اسامی در زبان آلمانی فرق می کند.

- حالت فاعلی (Nominativ): der (مذکر)، die (مونث)، das (خنثی).

- حالت مفعولی مستقیم(Akkusativ): den (مذکر)، die (مونث)، das (خنثی).

- حالت مفعولی غیر مستقیم (Dativ): dem (مذکر)، der (مونث)، dem (خنثی).

- حالت مضاف و مضاف الیه (Genitiv): des (مذکر)، der (مونث)، des (خنثی).